Onder de indruk: in het Prado troffen we de tijdelijke tentoonstelling van de Spaanse schilder Marià Fortuny (1938 - 1874). Ondanks dat hij slechts 36 jaar oud werd, heeft hij een indrukwekkend oeuvre nagelaten. Hij wordt gezien als één van de belangrijkste Spaanse schilders van de 19e eeuw en was bij leven al internationaal bekend. De in het Prado tijdelijk bij elkaar gebrachte werken, tonen zijn veelzijdige talent. Indrukwekkend hoe hij een zeer onderscheidende stijl ontwikkelde, veelal in relatief kleine werken. Fortuny had in de jaren 1870 succes in Frankrijk, waar sommige critici de toen opkomende impressionisten als navolgers van Fortuny zagen. Dit ondanks het feit dat zijn oeuvre niet zozeer impressionistisch is. Wel zorgde hij er als mediterraan schilder voor, dat het palet van menig andere schilder lichter werd. Dat impressionistische geldt wel voor het schilderij hier direct onder uit 1872: 'Jardin de la casa de Fortuny'. Een werk met erop zijn tuin in Granada. Dit prachtige schilderij werd zijn 'unvollendette', want het was bij zijn overlijden twee jaar later nog niet gereed. Dit kun je nog zien aan een deel van het ontbrekende blauw van de lucht. Enkele jaren later, rond 1877, voltooide zijn zwager en vriend Raimundo de Madrazo het. Hij was het die Cecilia Madrazo (zijn zus en weduwe van Fortuny) er in de tuin bij schilderde, net als de liggende hond. Direct eronder zie je op de Youtube weergave de prachtige details van dit werk. Helemaal onderaan de afbeelding van de kleine Fortuny studie waarop hij zijn zoon vastlegde op het strand. Een thema waarop Joaquin Sorolla enkele tientallen jaren erna succesvol verder zou bouwen (klik hier).
In de rij voor Museo Prado en Museo Thyssen-Bornemisza ...
Toen wij aan het einde van de middag het Prado verlieten, waren we verrast door een enorme rij ordentelijk wachtenden aan de zijkant van het museum. Dat het behoorlijk regenachtig was, deerde hen blijkbaar niet. Een aantal straten verder opnieuw een straten-lange rij wachtenden. Nu voor museum Thyssen-Bornemisza (klik hier). Wat bleek: vanaf 18.00 uur kan je twee uur gratis de nationale musea in, waar blijkbaar nogal wat prijsbewuste animo voor is. Door het regenachtige weer leverde dit een interessant beeld op met al die paraplu's: zie onderstaande foto's.
