Wisselende Wereldbeelden

Het 'Impressionisme' is hier te beschouwen als metafoor voor 'anders kijken' en 'vernieuwend denken'. Gedurfd en fris, kleurrijk en vol inspiratie. We zijn dermate gewend geraakt aan onze structureren en context, dat we ons hier nauwelijks van los kunnen denken. Vanuit een nieuw perspectief ziet datgene dat we altijd deden er opeens hopeloos verouderd uit. 'Omdenken', loskomen van vaste patronen, tijd voor verwondering. Het begint bij bewustwording en beweegt dan naar inspiratie. Nieuw bouwen, op een stroom van verandering. We leven vanuit bestaande conventies. Verwondering, de frisse blik en tintelende blijdschap zijn ver van ons komen staan. Toch is dat wereldbeeld niet persé ver weg. Het is onze manier van kijken. Vanuit onze processenwereld (systeemwereld) weer terug naar de bedoeling, dat als onze maatschappelijke opgave. We willen vernieuwingen vaak vanuit het bestaande systeem initiëren en bereiken, wat feitelijk onmogelijk is. Control en repetitie als zichzelf in stand houdende reflexen houden inspiratie en vernieuwing op grote afstand. Er ligt een nieuw wereldbeeld in ons besloten, mits we onze kijk op de zaken veranderen.

Wisselende Wereldbeelden door Jan Willem Zeelenberg