vrijdag 27 maart 2015

Gedachtengoed

Onderstaande tekst schreef ik voor mijn boekje 'Een Tevreden Mens' (2003). Zo eenvoudig als het er staat, is het uiteraard niet. Wel schuilt er een waarachtige kern in.


Gedachtengoed

Je kunt jezelf moe denken. Denk er maar eens aan en je zult merken hoe moe je bent; hondsmoe. Je kunt jezelf ook gelukkig denken. Denk er maar eens aan, hoe gelukkig je bent en je zult gelukkig zijn; de zon straalt je toe, de mensen lachen, het leven is prachtig mooi.

Denk je eens in, wat je allemaal kunt bedenken en je zult erkennen, dat het oneindig veel is. Daarin leeft de vrijheid, de vrijheid in gedachten, die tot veel kan leiden. Je kunt bouwen op basis van levenslust, of het hoofd laten zakken door gedachten van moedeloosheid.

Waarheen richt je de ogen? Je hebt ze om het levenslicht te aanschouwen. Waarop richt je het gehoor, dat je ontving om al die woorden te horen? Ik kan lachen of huilen, je opbouwende woorden geven of juist moeilijkheden benadrukken.

Het leven kan zo moeilijk zijn als je het zelf wilt maken, en tevens zo prachtig als de meest zonnige dag. Je kunt alle kanten op, maar het is aan jou of je dit wilt erkennen, kunt erkennen. Niets is alleen maar slecht of alleen maar goed. Alles heeft zijn nuances en het is nu juist aan jou welke nuances je overbelicht. Het is een mooie dag, ik zie de blauwe luchten en ik lach.

Gustave Caillebotte - self portrait