Het voelt toch een soort van uitzonderlijk, als een prachtig kado, dat je medio februari buiten op het terras kunt zitten. Ik weet wel dat dit niet de eerste keer is rond deze datum, maar feitelijk is het nog 'hartje winter'. Wij waren vandaag in Delft - de stad baadde in helder licht - en de terrassen zaten vol. Ook wij aten buiten. Wat is er mooier dan zitten in de zon, juist zo na de meer donkere maanden? We kunnen gerust spreken van lente-fluistering (klik hier). Puur geluk!
Alvast: hier die prachtige bezongen lofzang aan de lente van Maarten Roozendaal: klik hier.
Eén dag later (zondag 17 februari) is het nog steeds 'lente'. Opnieuw buiten gegeten ...
