2016
Hier is ze dan, nieuw, pril en puur.
Dit nieuwe jaar. Ze is nog aan het
ontwaken, zal zich nog ontvouwen
Naar haar eigen ik, ogen die stralen.
2015 was moegestreden, liep krom
gebogen, als een oude vrouw die het
leven heeft doorleefd. Ze was blij
amen te kunnen zeggen, af te sluiten.
En dan hier het nieuwe, zo anders,
in dit frisse ochtendlicht. Er ligt nog
in dit frisse ochtendlicht. Er ligt nog
rust over de velden. Ik proef die rust,
als de stilte van de verwachting.
De zon komt op, bijna. We rekken ons
uit, ademen met diepe teugen. Ik hou
van deze nieuwe woorden, die spreken
uit de geboorte van dit nieuwe jaar.
Claude Monet: The Seine at Giverny (1885)
