woensdag 8 april 2015

Toneel spelen bij Epicentrum Naaldwijk

Scene uit 'Onder Toezicht' (2001)

Het was in het jaar 2000 dat een vriend mij meevroeg naar de Naaldwijkse toneelvereniging Epicentrum. Ze zochten dat jaar namelijk figuranten voor hun Shakespeare voorstelling 'Antonius & Cleopatra'. Epicentrum stond voor progressief toneel, dat grote uitdagingen niet schuwde. Ik was direct verkocht, voelde me er direct thuis. Na het spelen van 'Antonius & Cleopatra' in het voorjaar van 2001 in Theater De Naald bleef ik hangen. Ze boden me direct één van de drie hoofdrollen aan in de éénakter 'Onder Toezicht' van Jean Genet, die in het najaar van 2001 in het eigen theatertje werd opgevoerd.

'Onder Toezicht' oefenfoto uit krant met Peet Luiten en John Rijsdijk

Het voorjaar van 2002 speelde ik - opnieuw in Theater De Naald - mee in het epos 'De Val van de Goden'. In dat stuk speelde ook onze eigen band Cortege du Sage (klik hier) twee nummers. Een jaar later stond spektakelstuk 'Het Balkon' van Jean Genet op het programma. We wonnen er een regionale toneelprijs mee, waardoor we werden gevraagd de voorstelling dat najaar nog een keer in Leeuwarden op te voeren. En dus reden we dat najaar met het hele gezelschap naar Leeuwarden voor een voorstelling in de Stadsschouwburg. Weer een jaar later in 2004 speelden we op één avond twee voorstellingen van Marina Carr: 'Portia Coughlan' en 'Kattenmoeras'. Ik speelde in 'Portia Coughlan' de rol van Fintan Goolan. Er is nog een oefenfoto met outfit op het podium van Theater De Naald.

Fintan Goolan met de Sunday Independent

In 2005 was de hoofdvoorstelling van Epicentrum het stuk 'De Herinnering'. Ik deed niet mee omdat die voorbereidingen samen op liepen met de organisatie van ons festival 'A Swingin' Affair' op het Wilhelminaplein in Naaldwijk (klik hier). Nog één keer was ik acterend (en zingend) van de partij en dat was het jaar erna. In 2006 had ik namelijk de hoofdrol ('Mackie Messer', ook wel bekend als 'Mack the Knife') in de bekende 'Driestuiversopera' van Bertold Brecht. Dit inclusief live-muziek op locatie (muziek van Kurt Weill) en een geweldig theatrale over-the-top trouwfoto, die uitnodigingen en kranten 'sierde'. Erna kreeg ik een andere baan met veel avondwerk (klik hier), waardoor ik vanaf 2007 van het toneelspelen af ben gewaaierd.

De uitnodiging voor het trouwfeest

Tijdens onze festivals A Swingin' Affair [2001 - 2005] verzorgde ik steeds zelf de publiciteit. Vandaar mijn nauwe contacten met de regionale krant. Ze vroegen me of ik zou willen (blijven) schrijven voor hen, waarbij ik zelf de onderwerpen en geïnterviewden mocht kiezen: carte blanche derhalve, met veel leuke interviews als resultaat: klik hier. Natuurlijk kon ik het niet laten om 3 prominente leden van Epicentrum te interviewen: Peet Luiten, Tonnie Grosse en Kees Stolze. Je vindt de artikelen hieronder.  

Peter Luiten, de nestor, de held
Tonnie, de 'madre familias'
Kees, met gedreven scherpte

maandag 6 april 2015

Nieuwe kleuren en licht

In 1884 maakte Claude Monet een schildersreis naar de Middellandse zee. Hij was toen (in kringen) al een gerespecteerde kunstenaar. Gespecialiseerd in het schilderen van landschappen in veranderende kleuren en licht. Toen hij in het Zuiden aankwam, had hij het knap moeilijk. Die kleuren had hij nog nooit op z'n palet gemengd. Het overweldigde hem. De lichtinval daar was heel anders dan gewend. Hij moest zich een nieuw palet aanmeten om die nieuwe kleuren en licht vast te leggen. Zie hieronder: die schilderijen uit 1884 zien er fantastisch uit! Realiseer je daarbij hoeveel moeite het hem kostte om ook deze kleurentoets te kunnen vervolmaken.

Villas at Bordighera (1884) 

Villas at Bordighera (1884) 

 Strada Romada in Bordighera (1884)

The Corniche of Monaco (1884) 

zondag 5 april 2015

Avondkleuren (in Venetië)

Prachtige dag vandaag! Met een mooie avondschemering: wolkenflarden die de onderstaande zon in warme kleuren weerspiegelden. Kijk in dat kader eens naar het schilderij 'San Giorgio Maggiore at Dusk'. Claude Monet schilderde het (in eerste aanzet) in Venetië in 1908. Het is een dermate bekend schilderij, die het zelfs een eigen Wikipedia-site heeft (klik hier).